Stoppen met drinken dag 2 : Een Droge Mond, Een Zieke Man en 10 Kilometer Vrijheid

Vannacht ging verrassend goed! Het duurde even voordat ik echt in slaap viel, maar toen ik eenmaal vertrokken was, sliep ik eigenlijk prima. Geen uren woelen, geen rare dromen waarin ik ineens met mijn basisschoollerares op een onbewoond eiland zat – gewoon doorslapen. Op één moment na dan: even naar de wc. Maar serieus, is dat een bijwerking? Of ben ik nu gewoon alles aan het analyseren?

Hoe dan ook, ik beschouw het als een win. Mijn stemming voelde ’s ochtends nog niet spectaculair anders, maar dat had ik ook niet verwacht. Wat ik wél merkte: mijn mond voelde alsof ik ‘s nachts een handje watten had gegeten. Droog, plakkerig, alsof ik al dagen geen water had gedronken. Maar goed, dat staat op het lijstje van veelvoorkomende bijwerkingen, dus ik besluit het maar te accepteren en extra veel te drinken.

Te Vroeg Gejuicht

Dan Alwin… Die werd vanochtend wakker met hernieuwde energie en verkondigde optimistisch dat hij zich “veel beter” voelde. Hij had zelfs zin om de kerstinkopen te gaan doen. En ik, naïef als ik soms ben, dacht: mooi! Even een beetje normale gezelligheid, lekker samen struinen door de winkels.

Maar ja, tegen het einde van de ochtend zag ik het al aankomen. Zijn gezicht werd steeds bleker, hij moest steeds vaker even stil blijven staan, en uiteindelijk zat hij met een pijnlijk gezicht op een bankje terwijl ik nog snel wat dingen in het winkelmandje gooide.

Toen we thuis waren, ging het van kwaad naar erger. Koorts, rillingen, misselijk. Halverwege de middag besefte ik: dit wordt niks. Wachten tot maandag op een normale huisarts? Geen optie. Dus hup, de dienstdoende arts bellen.

En ja hoor, precies wat we al dachten: wondroos. Antibiotica erin, dekentje erover, en voorlopig geen plannen meer. Maar ergens was er een klein voordeel: een zieke man betekent geen glas wijn bij het eten, en dat maakt mijn alcoholvrije uitdaging net een tikje makkelijker. Geen verleiding, geen excuus.

10 Kilometer Vrijheid

Mijn dankbaarheid van de dag? Eindelijk weer buiten zijn.

Normaal gesproken wandel ik veel, maar de afgelopen weken kwam het er gewoon niet van. De ene dag was het te nat, de andere dag was het te grijs, en zo bleef ik maar binnen hangen. Vandaag had ik echter geen zin om mezelf wéér tegen te houden. Dus jas aan, schoenen aan, en weg.

En wauw, wat had ik dit gemist. 10 kilometer frisse lucht, even niks aan mijn hoofd. Geen zorgen over pillen, bijwerkingen, of een zieke man in huis. Alleen de buitenlucht, mijn ademhaling, mijn voetstappen op de stoep. Ik had niet eens door hoe erg ik dit nodig had tot ik daar liep.

Wat is het toch gek hoe iets simpels als een wandeling alles kan veranderen. Dat hoofd dat eerst nog vol zat met twijfels en analyses? Dat voelde ineens veel lichter. Mijn lijf voelde sterker, en ondanks de grijze lucht had ik het idee dat ik iets van energie had opgedaan.

Wil je meer weten over de voordelen van wandelen? Lees erover op Gezondheidsnet.

Kleine Overwinningen

Dus ja, alcoholvrij dag 2 had een droge mond, een man die dacht beter te zijn maar dat totaal niet was, en een wandeling die me meer goed deed dan ik had verwacht. Kleine stapjes, kleine overwinningen, maar hé – die tellen ook.

Morgen weer een dag. 💛

Lees verder op mijn blog: Sissy Hamilton