Stoppen met drinken dag 11 | Oudejaarsdag in het Top 2000 Café, een hond op de weg en een eigenzinnige jaarwisseling

Eigenlijk had ik vrijdag moeten bellen, maar zoals zo vaak vergat ik het. Gisteren besloot ik alsnog contact op te nemen. Natuurlijk werd ik net teruggebeld op het moment dat ik met mijn hoofd in de wasbak bij de kapper lag. Typisch.

De 5 mg antidepressiva die ik slik, lijken weinig tot geen effect te hebben. Ik voel me nog net zo zwaar als voorheen. Maar goed nieuws: geen bijwerkingen. Daarom mag ik nu naar 10 mg, en vandaag start ik daarmee. Eerlijk gezegd vind ik het spannend, want ik merk nog altijd niets van de medicatie. Ik blijf ook voorzichtig, want ik wil absoluut geen alcohol combineren met antidepressiva. Mijn angst om over te geven – waar ik een enorme fobie voor heb – weerhoudt me ervan om het risico te nemen. Dus inmiddels ben ik elf dagen alcoholvrij en nog steeds bezig met mijn hormoontherapie (Lenzetto).

Middag in het Top 2000 Café

Gelukkig stond er iets leuks op de planning: een bezoek aan het Top 2000 Café in Hilversum! Dankzij J. en R. hadden we kaartjes weten te bemachtigen. Om 10.45 vertrokken we richting Hilversum en om 13.00 uur zaten we midden in de magische sfeer van de Top 2000. Eén uur lang genieten van muziek, meezingen en de unieke vibe. En als kers op de taart: we kwamen op tv! Ik kreeg meteen berichtjes van vrienden: “Hé, ik zag je net!” Echt hilarisch.

Jammer genoeg duurde het feest maar kort, en om 14.00 uur moesten we alweer vertrekken richting Tilburg.

Een hond op de weg

De terugreis verliep allesbehalve vlekkeloos. Tussen Den Bosch en Tilburg zagen we ineens een hond de snelweg oprennen. Waarschijnlijk was hij geschrokken van vuurwerk. We konden niet meer op tijd stoppen en raakten het arme dier. Hartverscheurend!

Tot onze opluchting stond de hond op, maar hij liep wel mank. We stapten meteen uit en gelukkig kwamen er ook mensen van een nabijgelegen boerderij helpen. Ze boden aan de hond veilig te houden terwijl we via Facebook de eigenaar probeerden te vinden. Uiteindelijk lukte dat, en de hond werd meegenomen naar de dierenarts. Later hoorden we dat hij “maar” een gebroken hiel had. Wat een opluchting dat het niet erger was!

Een moeizame jaarwisseling

’s Avonds begon ik met mijn verhoogde dosis antidepressiva. We zouden Oud & Nieuw bij vrienden vieren, zonder alcohol uiteraard. De auto leek een goede optie, totdat we in de garage kwamen en ontdekten dat we een lekke band hadden. Echt, alsof de dag nog niet chaotisch genoeg was. Geen keuze: we moesten lopen, in de vrieskou.

Eenmaal aangekomen begon ik me steeds vreemder te voelen. Hoofdpijn, wazigheid, een soort afwezigheid die ik niet kon verklaren. Waarschijnlijk bijwerkingen van de verhoogde dosis. Alsof dat nog niet genoeg was, knalde de muziek keihard en begon ik me misselijk te voelen. Rond 22.00 uur was de maat vol. Dit ging hem niet worden. We besloten naar huis te gaan.

Om middernacht lag ik op de bank, in mijn dikke pyjama onder een dekentje. Geen groot feest, geen champagne, geen vuurwerk – gewoon een rustige jaarwisseling. Misschien niet hoe ik het had gepland, maar eerlijk gezegd had ik er vrede mee.

Dankbaarheid en vooruitkijken

Ik ben dankbaar dat de hond het heeft overleefd en dat ik toch een heerlijk uur in het Top 2000 Café heb gehad. Dit soort dagen herinneren me eraan dat het leven grillig en onvoorspelbaar is. En dat het oké is om het soms rustig aan te doen.

Hopelijk brengt 2025 wat meer stabiliteit en positiviteit.

🔗 Meer lezen?

• Lees over de werking en bijwerkingen van antidepressiva
• Informatie over Lenzetto hormoontherapie