Stoppen met drinken dag 3 | Een Kerstavond Zonder Wijn (En Met Heel Veel Kaas)

De dag voor kerst was een mix van drukte en gezelligheid. Alwin en ik gingen de stad in om de laatste kerstcadeautjes te scoren. Gelukkig houdt Alwin van winkelen, dus hij had er net zoveel zin in als ik. Het voelt bij hem altijd een beetje als een geheime missie: de perfecte cadeautjes vinden en onderweg strategisch koffie scoren.

Tijdens het shoppen besefte ik steeds meer dat Alwin echt de ultieme kerstshopping-partner is. Hij ziet in één oogopslag wat bij iemand past, vindt het nog leuk ook, en maakt er echt een sport van. Met volle tassen en vermoeide voeten keerden we tevreden terug naar huis, klaar voor een ontspannen avond.

Gelukkig hoefden we ons over het eten geen zorgen te maken: kaasfondue stond op het menu. Samen smolten we de kaas, sneden wat lekkers om te dippen, en voilà—pure gezelligheid op tafel. Fondue is meer dan alleen eten, het is een excuus om eindeloos te tafelen en te kletsen.

Normaal zou Kerstavond voor mij een avond vol wijntjes zijn, maar dit jaar? Geen wijn, geen prosecco, alleen bruiswater. En gek genoeg miste ik het niet eens. Terwijl Alwin en Dennis (die spontaan langskwam) hun glazen hieven, zat ik met mijn alcoholvrije drankje en voelde dat het goed was.

Totdat de groepsapp begon te pingelen. Bas stuurde een update over zijn behandelplan—een reality check. Terwijl ik nog een stukje brood in de kaas doopte, besefte ik hoe dankbaar ik eigenlijk ben. Voor mijn gezondheid (voor zover ik weet), voor Alwin, en voor een huis vol warmte en gesmolten kaas.

We bleven nog lang natafelen. Het lege fonduepannetje, de kaaskorstjes, de laatste stukjes brood—het deed er allemaal niet meer toe. We praatten, lachten, genoten. Geen stress, geen haast, alleen een fijne avond. En morgen? Dan is Alwin aan de beurt om zijn culinaire magie te laten zien. Maar dat is een verhaal voor later.

Onrust en Antidepressiva

Tussen alle kerstdrukte door merkte ik dat de onrust die ik al een tijdje voel, nog steeds aanwezig is, ondanks dat ik nu een paar dagen mijn antidepressiva slik. Vanmiddag bijvoorbeeld, toen we K. tegenkwamen—iemand met wie ik vorige week nog een heftige discussie had. Van buiten leek ik kalm, maar van binnen gierde de stress. Zelfs Alwin merkte het op. Hoe hard ik ook probeer het los te laten, het blijft hangen. Dat frustreert me, maar ik ben wel opgelucht dat ik geen last heb van bijwerkingen van de medicatie. Ik zie wel hoe het verder gaat.

Dankbaarheid voor mijn Gezondheid

Vandaag besefte ik weer hoe belangrijk gezondheid is. Sinds ik met antidepressiva ben begonnen, probeer ik bewuster stil te staan bij de kleine dingen waar ik dankbaar voor ben. Mijn gezondheid hoort daar zeker bij.

Ik worstel weleens met de angst dat ik misschien iets onder de leden heb. Dat idee kan me onzeker maken. Maar zolang ik niet weet of er iets mis is, probeer ik te focussen op wat er nu is. Geen serieuze klachten, geen zichtbare ziektes, geen acute zorgen—en dat is iets om blij mee te zijn.

Het is makkelijk om te blijven hangen in zorgen en angsten, maar door momenten als vandaag te koesteren—een fijne avond met Alwin en een tafel vol kaasfondue—besef ik hoe waardevol het is om me lichamelijk goed te voelen. Mijn gezondheid is misschien niet perfect, maar het is genoeg.

Een Onverwachte Wending voor B.

Terwijl ik nadacht over mijn eigen gezondheid, kreeg ik nieuws dat me even stil deed staan. B. zou een nieuwe heup krijgen, maar bij het bloedonderzoek kwam slecht nieuws naar voren. Zijn bloedwaarden waren niet goed. Binnen een dag kreeg hij een ruggenmergpunctie en de uitslag was heftig: acute leukemie.

Dat laat je even slikken. Alles wat normaal zo vanzelfsprekend lijkt, kan ineens totaal anders zijn. De geplande heupoperatie verdwijnt naar de achtergrond—nu draait alles om vechten en overleven. Het besef dat gezondheid zo kwetsbaar is, raakt me diep.

Op Kerstavond, terwijl ik aan tafel zat met mijn dierbaren, voelde ik een mix van dankbaarheid en zorgen. Dankbaar voor wat ik heb, maar met mijn gedachten bij B., die een zware weg voor zich heeft. Ik hoop met heel mijn hart dat hij hier doorheen komt.

Gezondheid is zo ontzettend waardevol. Vaak beseffen we dat pas als het bij iemand anders wegvalt. Voor nu koester ik wat er is, en houd ik B. in mijn gedachten.

Morgen is een nieuwe dag. En die ga ik bewust leven.

Lees ook: Mijn eerdere blog over stoppen met alcohol drinken.